Şehremini
Çekip de gidersem
Alnımdaki çizgilerden tanır beni Bu semti yiyip bitirecekler bir gün Sokaklarında köpekleşme temayülü göstermeden yaşamak Ne kadarda güzelmiş meğer şehremini Nereye gidersen git bu şehirde yaşlanacaksın derda Güledursun hainler Ama sen ağla Ağla ki kurtulsun dünya Üç beş tapınakçı ve gül dağıtan haramilere karşı Yaşasın itikâfçı intifada Bakraç arkaç ayran içiren dedelerimiz yoktu Ve gelincik tarlaları kimsenin Yan dairedeki marka bir araba alsa Komşular sanal ölümler biçerdi yeni yetme zenginlere Sonra da Mekke’nin fethine ithafen Oturup bir güzel Noel yortusu Nereye gidersen git kovulduğun cennetlerden iki satır hatıra: Sürgünündür artık el açtığın doğrular Zehrini kusacak podyumlar arardın Al işte Romeo âşık oldu Leyla ya Az kalsın bir tesettür defilesine kurban gidecekti şehremini Şu manken kazaları da olmasa Söylenmemiş ne kaldı ki diyorsun bu gök kubbede Derda Ölmemiş kaç insan varsa (Şehrengiz Dergisi-mart-nisan 2010 |