Ağlayan Zamane
Bir kadın durmadan bekliyordu
Sokaklarda yükselen feryatlar,kendi çocuklarını katleden inkılâbın darağaçlarında duruyordu Alınları çatlıyordu çocukların babasızlıktan Dönüyordu dünya, ayaklar başa dönüyordu. Yükseliyordu sıkı sıkıya bağlanmış yağlı ilmiklerde istiklal Herkes terkinde bir tabut gezdiriyordu Yine de susmuyordu Gülnaz bacı ve yine de susmuyordu ihanet Tahta beşiklerde yedi çocuk ve yedi torun büyüten analar elleri böğründe dolaşıyordu Bas bas bağırıyordu postacılar Dönüyordu devran, dünya tersine dönüyordu Bir kadın durmadan ölüyordu. Konaklarda tango ve vays öğrenirken zadeler Minarelerden tanrının ne kadar da ulu olduğu söyleniyordu Kanıyordu kıyımdan koca koca şehirler İnsanlar durmadan kıyam ediyordu (şehrengiz dergisi nin 7. sayısından) |