şofbenden zehirlenen bir çift, eşini kaybetmiş birkadının yaşama dair anlattıkları. otopsi masasında yaşananları gören bir arkadaş….. uzun ömürler hepimize...

Hayat akıp gidiyor her zamanki gibi…
Yine her şey aynı ve yine yaşam daha tatlı.
Saat 5 akşam oldu yemek zamanı,
Ardından ağırlık çöker üzerine uyku…
Ve gece misafir eder seni sabaha kadar.
Sabah Gündoğmuş kahvaltı traş ve iş,
Servise biner gidersin ekmeğinin peşine….

Sohbetin aynı öğlen araları
Zar tutma patron müdür çekiştirme..
Değiştiremezsin sistemi konuşursun sürekli,
Ve zaman alır başını gider.
Ama yaşam bir kez daha tatlı gelir,
Ayşe teyzen ölmüş memlekette….
Acısını hisseter ama sen düşünmezsin ölümü….

Bugün bambaşka bir akşamdeğildir ömründe
Banyoya girer ölünü yıkarsın farkında olmadan
Renksiz tatsız ve kokusuzdur şofben
Anlamazsın suyu çeker vücudun
Ölüme kese atar sabunlarsın
Ve sonra…

İşte ölmüşün eşin ağlar baygın sanar,
Kolanya sürer ölüme ayılman için.
Cansız bedenine isyan edercesine silkeler
Şaşkın şokta,
Ölümü sana yakıştıramamakta.
Kırmızı tenin üzerine olmuşmu hiç siyah?
Siyah zamanı sizde hanfendi….istemesende.

Ardından hastaneye buz gibi beden
Morga, fırına sürülürcesine …
Adli, hukuk ve polis
Otopsi der!
O dağ gibi bedene yapılanlar,
Önce o beyni sonra organları tek tek
Çıkardılar
Ölününde öldürüldüğünü gördüm
Otopsi masasında…..

Yaşam ne kadar tatlıda olsa ölümde bir okadar gerçek
60 ını bekleme 50 ne dua et 40 ında şüphe duy
Attığın heradımına dualar et
Yaşamı ölümü bilerek yaşa….