EĞERSen! Herkes gibi olsaydın eğer? Ne hatırlanırdı yüzün O vakit… Ne sesin duyulurdu Her gece vûku bulan Küçük ölümlerimin arasında. Ne özlenirdin Nede yerli, yersiz Başıboş, avare hüzünler İşkâl edebilirdi benliğimi Silinip giderdin işte, o an Sanki hiç yokmuşsun gibi Vehmimde gölgen bile Silinip giderdi Belki o zaman. Böyle ölürcesine Sevilmeseydin eğer. Hasan Ulaş |