MASALLARA İNANMAKÖnce Şaka tadında kavgalar Sonra Ardında bir şehri küstüren gidişler yaşandı Yapa yalnız bırakıldım O yoktu Ben yoktum Biz yoktuk 3. şahıslar vardı Parçalarımı ç/alıp giderken Bende Ben dahil Hiç kimse yoktu Amma velakin Bir piyondu o Çığlıkları mesken tutmuş bir piyon Ve Hiçbir zaman anlamadı neden gece gündüz yazdığımı Ne sebepten sayfalarca yazıldığını.. Oysa Şiirler tutunamayanların yokluğu/yolluğuydu. Şimdi Çocukluktan aşina bir yüzün kaybını yasıyorum Gitgide görmekten yoksun olduğum Parolasını hatırlamakta zorlandığım.. Ve Büyüdükçe buluyorum aradaki farkı Çocuktum uyutuldum Şeker verdi kandım Hepsi buydu Bundan ibaretti Artık Telefonlar da çalmıyor zaten Zarfların içi boş Kapıyı çalan yok Bekleyenim yok Vedalaşmaktan bitap düştüklerim var Şimdi gitmek zamanı *//Özge UZUNCULAR |