Gökkusagi
Duvarda bir resim düsgün yorgun
Bakislari tutulmus bosluga üzgün Gönlünün hafizasi kaybolmus solgun Hislerin adimlari yürür yorgun argin Beden yikilir bir köseye ruhtan habersizce Daga kalkar düsünceler firardan habersizce Gecmisler canlanir köhne tabirlerde Efkara sira gelmez suskun dillerde. Ah ile vah ile gecen kederli günlere Yürek tercüman olmaz olursun pare pare Derdinden anlamayan gurbet ellerde Mahkum kaldin vurdumduymaz dillerde Ayaz vurmus donmus yapraksiz dallar Kararmis kaybolmus yüzünde allar Neydi, ne oldu diye kafayi sallayanlar Demir para atarak vicdanini parlatanlar Kuslar gibi olamadin özgür Askin hücresinde kaldin mahsur Her sözüne koymussun bir sansür Konusmaktan aciz dilin, bakislarin magrur Bahari bekle, belki yagmura gökkusagi sarilir. |