Serçe ve İnsan
Yeni doğmuş serce
Bakılmaya muhtaç yardım bekliyor Tüyleri var, üşüyordu Dayanamadım, avuclarımın arasına aldım Masum, sevgiye hasret, anne özlemi vardı Sesi çıkmıyordu nerdeyse Annesi bırakıp gitmişti Eve alıp götürdüm Ufak bir kafes aldım, burası evi olmuştu Yemini suyunu ihmal etmiyordum Bir şeyler anlatmak istiyordu Bağırıyor yürek yakar gibi Gözünden yas mı akıyor anlamadım Her şeyi vermiştim önüne Sıcak yuvası bile vardı Neden ağlıyordu acaba Düşünmeye gerek yoktu Annesini özlüyordu Pencere kenarına bir serce kondu İkisi birbirini görünce müthiş bir ses çıkardılar Dayanamadım Avuçlarımın arasına alıp minik serçeyi pencerenin kenarına bıraktım Annesi alıp götürsün yavrusunu dedim. Annesi kaçtı ama geri geldi. Birden saldırmaya başladı annesi, vuruyordu Ve Pencereden aşağıya attı minik serçeyi Öldürdü yavrusunu. Hayret kaldım, neden yapmıştı İçim burkuldu Araştırdım Anladım ki, Serçeleri yavrusun insanlar dokanırsa anneleri öldürürmüş Yazan:Doğan ÇELİK |