KOY BAŞINI OMZUMA
Çok seviyorum seni, sen benim bir tanemsin;
Benim sana verecek, her zaman bir omzum var. Hiçbir şeye üzülme, ağlamaksa niyetin; Benim sana verecek, her zaman bir omzum var! Öyle ya kolay değil, yaşadıkların senin… İçten içe erirken, o yumuşacık tenin; Kimse bilmez derdini, dert doluyken her yanın, Benim sana verecek, her zaman bir omzum var! Ses ver korkmadan, ses ver; seni üzen her ele. Cümle âlem biliyor, yüreğin gelsin dile. Sen iste, ben gelirim; her yere bile bile… Benim sana verecek, her zaman bir omzum var! Sevgi denen şey, böyle bir şey, kolay mı girmek? Sevgidir bunun adı: Bir omuzluk yer vermek. Koy başını omzuma, ağla ağla diyerek. Benim sana verecek, her zaman bir omzum var! Mehmet KAHVECİOĞLU |
çalınan gündüzlerimi yalnızlığıma akıtıyor
şiirlerimle demliyorum, sen-sizliğimi
içimdeki çocuk sana ağlıyor
gözyaşım, kirpiklerime batıyor
öyle acıtıyor ki …
sol yanıma akıyor
sol yanında bir el arıyor
acıtan gözyaşımı silecek
şiirin radarı
sayın Mehmet Kahvecioğlu
farkındalığına selam saygılar