Aklım ermiyor.(beyitler 2)Bilinmeyen bir yerden duyulan bu hıçkırık can kırık çanak kırık su bumbuz testi kırık tenha bir vakittim ben ağlayan bir kaya’ydım kendimden düştüğümde yıldızı bir bir saydım avare kasideyim yağlı unlu hasuda mürekkep balığıyım rengim mavidir suda bir fırça bir kalemle umut gezdirdi bizi açtı kalbin mührünü silinmeyecek izi yarab yolunda nefer kıl bizi de muzaffer alnımızdaki ışık nur gözlerimizde fer toprak dolmuş üstüne susuz kalmışki kuyu’m zerden zerreden iken işlemiş beni kuyum gâh inerim dağlardan inlerim inim inim birikmiş göl olmuşum mağaradaki suyum 13/Mart/2011/Ankara Yüksel Nimet Apel |
Engel, yokuş olsa da bitirmeliyiz yolu.
Çok güzeldi beyitleriniz.Elinize,yüreğinize sağlık.Tebrikler.Sevgimle.