ÖyküsüzümBırakıp sözcükleri gönülden gitmek öylesine kentin ölümcül sessizliğinden mayalanıp kalmak bir ağaç gölgesinde örtüsüne sarılıp dağ yollarının Sonra akıp gitmek özgür sarp tepelerin ayazında donmak yeşile durdurmak ömrü zordur…kartallara anlatmak ölümü baykuşlara güneşi, günü ve serçeleri geceye uçurmak bu yüzden resminin bir ucuna tutunmuştu kelimeler ve şafağa yüzüm öyküsüzüm yağmurlar yıkadı günlüklerimi.. |