AYNA VE İNSANHenüz onbeşimde tanımıştım seni.. Saçımı kestirip, sana koşmuştum, beğenesin diye.. Yirmili yaşlarımda, dudağıma sürmüştüm kırmız ruju, ilk sana göstermiştim, nasıl olmuş diye.. Yıllar.. sonra.. Arkadaş olduk, sırdaş olduk, seninle aynalar.. Benimle paylaştın, sonbahar hüznümü, İlkbahar sevincimi İlk sende gördüm, hayat yorgunluğumu.. Senden duydum ilk, yüzümdeki çizgileri Kimi zaman sevindirdin, Üzdün, kimi zaman, Oysa, biliyordum çoğu kez doğruydu cevapların, İçimi acıtsa da sözlerin.. Keşke dostum dediğim benzeseydi aynalara.. Ben severim! Dostun acı söyleyenini.. Arkadan değil, yüzüme söyleyeni.. Parlaktın hep, ışığını yansıttın.. Ne zaman ki buğulandın, Beni, bana göstermedin.. Gözüne perde inmişse ey dost! Doğruyu bulman epeyce zor.. Karşındaki aynaysa eğer Seni, sana kapatır.. Düzgün görmen için kendini.. Feray Soydan |
Dostun acı söyleyenini..
Arkadan değil,
yüzüme söyleyeni.."
kutladım hayata kattığınız erdemli eşsiz güzellikleri iyi ki varsınız değerli Feray dost..:)
sevgim saygım selamlarımla..
Sabiha KÜÇÜKTÜFEKÇİ tarafından 4/6/2011 12:51:03 PM zamanında düzenlenmiştir.