karanlık gölgeler
Yıldızlar sağanak olup,
yağdı denizlere, Ay yapayalnız,karanlık gök öksüz, karanlık,çöktü bedenlere. Şeytan oldu,cin oldu, garartılar, Sığındı gencecik bedenlere, sessizliklerse, çöktü yerli yersiz. Yürüdü genç bir yürek sorma, Korktu,bağırdı o korkarak, Korkuyorum,korkuyorum baba, Babası tuttu elinden dedi ! “korkma”. Uzadıkça uzadı karanlık gölgeler, korktu,o gece gencecik yürekler, Karanlık da, o bedenler de, hep o şafağı,aydınlığı bekler. Şafak sökerken, deniz sevindi,çalkalandı sevincinden, Cirit attı üstünde, dökülen yıldızlar, gün ağarıp, üstüne çökerken. Belki de, en çok, O, genç yüreklerdi sevinen, Kim bilir, korkan ! oydu, belki de, “gölgelerden daha ! çok.” |
Uzadıkça uzadı karanlık gölgeler,
korktu,o gece gencecik yürekler,
Karanlık da, o bedenler de,
hep o şafağı,aydınlığı bekler.
...
BASARILI BİR ÇALIŞMA ...
ŞİİRE SEVGİYLE ...