Oğul… (Gülce/Buluşma)Damladan göle dönüşün Kıpır kıpır için dışın Ve bir kordonla geçişin… Böyle başladı gelişin; Mutluydum! Sözcükler yetmiyor be can! Anlatılmaz o sevgi, an… Ve büyüttüm kollarımda Uyuttum ninnilerle, Ezgilerin ummanında Bohçalanmış üzgülerle… Kimi güleç kimi keder Umut yüklü türkülerle Geceden güne taşındık Arada bir şaşırdık! Azı yağlı çoğu yavan Tutmadı kıvam, taşırdık… Ömür dilenir iken, yaradan’ a uzanıp Nasırlı ellerimle, dilediğim de sendin! O kara gözlerinle bir sönerken bin yanıp Kafesimde yeşeren rengârenk bir desendin Tertemiz gülüşünün İçime akışına… Sanrısal her düşünün Bendimi yıkışına... Sendeki baharların Bendeki gözyaşına Diklenip açışına Tanıktım oğul... Büyüdün boy pos verdin Bedeninle ruhunla... Akli selime erdin Seçtiğin dili anla! Kendine dost ol oğul, İçindekini dinle! Düşünüyorum bazen; Verebildim mi acep vermek istediğimi, Alabildim mi acep almak istediğimi? Veremediysem hoş gör! Hoş görür müsün oğul? Hoş görüp anlar mısın İçimde ki bu seni? Can içinde can tanem, yaşam gücüm, umurum Hayata tutunduran a benim güzel oğlum! Sana bırakacağım malım mülküm olmadı, O cenahta güneş hiç şafağıma doğmadı. Neyim var neyim yoksa alın terim eseri, Her damlada dürüstlük, bir kez boyun eğmedi! İnsancıl duygularım Ve sevgim, varım yoğum Yüreğimde devşirip Sana sunduğum çoğum; Sevgim! Sevgimiz, oğul… Diyeceğim şu ki can; Sev kendini çocuğum Ve seni sevenleri… Hayatı, insanı sev! Hatta, sevmeyenleri… Sevdikçe vereceksin Verdikçe çoğalacak… Sevgi ana gibidir; Doğurgan, merhametli... İyi ki varsın, iyi ki oğulcuğumsun! Sen Karagözlüm; hüzün yüklediğin pınarlarından az mı tuzlu su içti, uzun kıvrık kirpiklerin, az mı? Biliyorum... Met-cezirler gibiydi her defada yüreğin… Hayatın puşt yanı örselese de güllerini; ellerinle –kanayarak- umut ektin yeniden… Her umut -başak misali- hasatın oldu. Ama hasat mevsiminde umutların -sevgi yoksulu- arsızların heybesine doldu! İşte tam da “hayat bu! “ diyorum… Asıl böyle anlarda doğar, böyle anlarda büyürsün, yeniden… Kanayan her yaranı, senden her çalınanı böyle anlarda alırsın; kendi kendini otayıp, sağalttığın; özünde hiç solmayan insanlık çiçeğinle… Başı dik, alnı ak yeşeren o sevginle… Doğum günün kutlu olsun oğul… “Allah’ ım, hayatının her devresinde yanında yâr ve yardımcın olsun! “ diyerek; sağlıklı ve erinç dolu nice mutlu yıllar diliyorum, gözlerinden öperek… Refika Doğan-Antalya . Şubat 2011 |
yürek coşkunuz eksilmesin
selam ve sevgi ile