ÇOK OLURDUMçocukken ben ’’çok bi çocuktum’’ anarşist bir çocuktum yağmurun altına yatar göbek deliğimi doldurur serçelere bardak olurdum çıplaktı ayaklarım ayaklarım yalınayak başım kabak serde muziplik var ya manav dükkanlarına yatar karpuz olurdum mahallemizin kenarında saklambaç oynardık ebe olurdum küçük kızları küçük erkekleri sancılar içinde doğurturdum gökyüzünü silkelerdim geceleri yoksul mahalleleri yıldızla doldururdum sabah oldumuydu ilk ben uyanır tutar günü kenarından uzatır da uzatırdım kahvaltı sofalarında ekmek olurdum sonra ihtiyar ellerde baston hastaların 80’ limon kolonyası olurdum mahkumların en lezzetli sigarası olurdum aah dostlar aah biliyorum çok olurdum ama elimde olsa inanın ben yine çocuk olurdum... |
biliyorum çok olurdum
ama elimde olsa inanın
ben yine çocuk olurdum...
Öyle güzel bir çocuğu resmetmişsiniz ki...
Ne çok şey yapmış... okurken şiiri gördükte çok olmalarınızı...
Keşke dedirtti şiir...
Tebrikler
Saygımla