SENSİZLİĞİN ACISI
Yine gece oldu, çekildim karanlık odama,
İçimden gelenleri dökmek istedim sana.. Aldım kağıt kalemi elime, Başladım şiirimi yazmaya.. Dört duvar arasında yalnızdım bir başıma, Hep sensizliğin acısı dökülürdü dudağımda.. Sensizliğin resmini çizdim, koydum baş ucuma, Bakıp bakıp ağlardım, dökülürdü yaşlar yanaklarımda.. Gözlerim seni arardı, ellerim seni, Sen ki vefasız bırakıp gittin beni.. Unuttun herşeyi, bugünü, dünü, Ama ben unutmadım, senin kalbini.. Gözlerin gelirdi aklıma, ağlardım, Senin için karalar bağlardım.. Sensizliğin acısıyla Allah’a çok yalvardım, Kalbimin yarasını hep kendim sardım... Artık geldim şiirimin sonuna, Kalemim tükendi, ben tükendim.. Ağlamayacağım bir daha asla, Sensizliğin acısını gözlerimle ezdim.. |