GERİ VER BOŞA GİDEN YILLARIMI
Bağıra bağıra susmayı öğrendim
Sızılarım arttı böyle yanınca Ahh yanımda olsan da gölgende kalsaydım Canımın cananı hasretine doysaydım Keşke Sözler yalan söylese Gözler asla yalan söylemez Susma nedensiz susmalar kahreder Benden istediğin bir cansa Bu can sana feda gece gözlüm Varsaysaydım Yokluğunda kaybolmazdım Kara kaplı deftere yazmazdım adını Özleminle kaybolmazdım Sendin Nasıl yaktın bu ateşi yüreğime Hayallerimi süsleyen yalnızlığıma eş Doğan güneşimdin terk edip gitmeseydin Gidişinle tükettin vuslatı görmeden Ömrüm Sana adanmış bir adaktı sanki Varlığında, yok oluşunla karlar yağdırdın Seni seven gönlüme Yalanmış sözlerin nasıl inandım Saftı sevdam ellerimle sana sunduğum Aldanışlar boşuna çaresiz bedende Yaktım Bütün anıları küllerini savurdum Delirdim aklımı yoluna bıraktım Sessiz gecelerde her gölgeyi sen sandım Bitti üşüdüğüm gecelerde kaldı umutsuzluğum Boşunaymış çırpınışlarım Boşunaymış acılarım Boşunaymış sana adadığım yıllarım Şimdi ver bakalım vere bilirsen Boşa giden yıllarımı Şiir ve yorum hayrunisa şenel siyahgecem |
İŞTE SÖZÜN BİTTİĞİ YER,ŞİİRİN GENİŞ ÖZETİ.TEK MISRADA ÇOK ŞEY ANLATMAK.
ZEVKLE OKUDUM ELİNE SAĞLIK. AHH !.. KEŞKELERİMİZ.