BEKLETİP DE YARİMİ
Beklemesin yarim ayakta.
Yorulmasın. Ağaç olmasın. Beklemesin soğukta. Soğukta yazık gülüme. Gülüm hastalanmasın. Gül yüzü solmasın. Anası duyup aşkımızı. Yarimin saçlarını yolmasın. İki tel saçı kalmasın. Babası görüp ayaklarını kırmasın, Evde kötürüm kalmasın. Gardaşı öfkelenip elini kana bulamasın, Ölüm olmasın. Arkadaşları görüp kıskanmasın, Ayrılık olmasın. Olur ya aksilik bu. Ya gidemezsem. Bana da darılmasın, Kırgınlık, Kavgamız olmasın. Bekletmeyi sevmem. Ama ben beklerim. Ağaç olmam. Yorulmam. Ben erkek adamım; üşümem. Duyarlar, görürler, nasıl bekleyeceğim diye. Kara kara düşünmem. Ben erkek adamım, özgürüm. Kimseye hesap vermem. Anam saçlarımı yolmaz. Babam erkek adamın sevdiği olur deyip karışmaz. Gardaşım kimi sevmişim hiç oralı bile olmaz. Yalnızlıktan neler çektim. Arkadaşlarım asla unutmaz, asla kıskanmaz. Sabahtan akşama kadar olsa beklerim. Gıkım çıkmaz. Hiç ama hiç şikayetim olmaz. Kavgam olmaz. Ben beklerim Azrail de gelse. Korkum asla olmaz. Şiirde Nedir ? Kötürüm ( Sıfat ) 1. Bacakları tutmadığı için yürüyemeyen. 2. ( Mecaz ) İş yapamayan. Gıkı çıkmamak ( Deyim ) Hiç ses çıkarmamak, bir davranış, bir etki karşısında hiç sesi çıkmamak. |