Mephısto’nun KuyusundaBirer birer Düşüyor üstüme gölgesi Kımıldattıkça aklımı O kara akrebin parmakları Siyahlara gidiyorum Kör kuyularda ağırlıksızım. Şimdi tüm düşler Tutuklu bir sevinin bahçesinde Ötede sin’ler, mutları bekleyen Yatılsın, yada yatılmasın içlerinde. Arsız gülüşleri.. Gölgelerleri ile oynaşıyor ihanetin Ardında kan çiçekleri. Şimdi sen… Doğurduğun kuşku kuşlarınla Oturup arasına kanatlarının… Sür üstüme gölgelerini geleceğin. Lâl çığlıklarımı duyma Seyret ivmesini yokoluşumun Çöz vicdanını. Ki, yeşersin ihanet çiçekleri Sıcak, sahte dokunuşlarla sarsınlar… Yüceltsinler yüreğini. İmkânsız umutların olsun yine… Yine sanal sevinçlere tutun Dön ardına, kapa gözlerini Unut esrikleşen sevgileri Unut beni… 18.07.2009 Bursa |