DÖN DİYEMEM//129
şimdi ellerine dokunmak vardı
gözlerinde buğulanma telaşını yaşamak sonrasında ağlamak vardı suskun zamanların ortasında biliyorum bir daha hiç yaşanmayacak geçmişte yaşadıklarımız kimbilir belkide hiç görmeyeceğim seni delice seveceğim hüzünlüyüm saramış yapraklar gibi yaralı zamanların kurbanıyım şimdi sevilmek isterdim yok olan zamanlarda seni beklerken kalemimi az daha sertleştirip içimdeki isyanları anlatmalıyım sana ait ne varsa anlam kazanmış yazmalıyım adını kazıdığım her yere ömrümün üşüyen yanlarını birbir yazmak istiyorum ben hep derin sevgimle aşkımla yanaştım sana ama sen hep kaçış yönünde ilerledin nereye gidersem gideyim hep sıcaklığını aradım bir kere olsun gönülden yaklaşsaydın bir başkalarına yer olmazdı benim hayatımda yüreğimizi toparlardı yorgun sevdamız yollarımıza baharlar düşerdi geçmiş ne varsa seninle doludur hayatımın en anlamlılarından birisin dön diyemem gel diyemem sana şunu bilki yüreğimde yerin var hala bu ne bir merhabadır nede bir elvedadır sana nasıl anlam vermek istersen tedcihindir sana,,,,,,,,,,yunuss |
kalemimi az daha sertleştirip
içimdeki isyanları anlatmalıyım
sana ait ne varsa anlam kazanmış
yazmalıyım adını kazıdığım her yere
ömrümün üşüyen yanlarını
birbir yazmak istiyorum
..sevdiğiniz insana hemde şiirden çok önemli ve çok güzel öğretisi olan şiirinizi kutlarım.