Çocuktuk...
Masumduk...
Sevinçliydik...
Heyecanlıydık...
Uçurtmalar uçururduk serin havada,
Dereye karşı koşturur kendimizi suya atardık!
Çikolatalar yer kağıtlarıyla bebek yapıp oynardık...
Yazılar yazardık,şarkılar söylerdik,resimler yapardık...
Giderdik sonsuzluğa doğru,
Çimenlerin üzerine yatar,
Mavi gökyüzünü seyrederdik!
Hayvanlarla oynardık,
Salıncaklar bizim için bir uçaktı!

Ama büyümek isterdik!
Hep büyük kalmak...
Halimizden memnunduk ama büyümek isterdik....
Büyüdük...
Kimimiz okudu,kimimiz çalıştı,kimimiz okumadı...
Büyüdük evet büyüdük!
Büyüdük ve keşke büyümeseydik dedik!
Allah’ım ne güzel günlermiş!
Tozpembeymiş hayat!
Şimdi iş hayatı,
Çalışma yorgunluğu,
Okumama pişmanlığı...
Ev gecindirme derdi!

O zaman büyümek için dua ederdik!
Alah’ım ne olur bu dua mı da kabul et!
Ne olur Allah’ım yeniden küçük olayım!
Yine koşuşturayım sonsuzluğa!
Uçurtmalar uçursun bizi!
Yüzelim derelerde!
Ne olur Allah’ım,ne olur!!!!....
Ne olur!