GÖLGEGölgesini içine alan resimler çiziyor titriyor kalemin ucu üşüyor siyah beyaz geceye düşüyor kağıt benzi soluk gölgesini içine alan şarkılar söylüyor susuyor nağmeler yoruluyor güfte teller vuruluyor mızrap elinde gölgesini içine alan şiirler yazıyor tutunmak isterken mısra sarsılıyor dize enkaz altında şiir dilde deprem dokuz şiddetinde söz uzuyor gölge kısalıyor çekiliyor can gün töhmet altında gidiyor güneş gözlerin gerisine avuç içi dar ölüyor kelebekler havasız bu mekan akla zarar uzandığı eller kalkmıyor iki yanına asılıyor beşi bir yerde yalnız parmaklar parmaklıklar arkasında beden kapanıyor kapı ,siliniyor dehlizler izlediği nefeste şaşkın yaşam sendeliyor yattığı yerde zaman dökülüyor ayak uçlarına susuyor ses ,yürek boğumlarda sıkıyor sıklaşıyor soluk göğüs kafesinde… Fergül 04.11.2006 |