HAZAN VURGUNU
HAZAN VURGUNU
Birbiri ardınca geçip giderken yıllar Bir mevsim canımı yakmadı hazan kadar Dağlar aştım çöller geçtim bunca zaman Bilmiyorum böyle yandığım başka bir an Ne yazın sıcağı nede kışın tufanı Göğe yükselen alevler sardı her yanı Gülleri kuruttu solup gitti çiçekler Boşuna ömür boyu çektiğim emekler Kapkaranlık bir dünyada yapayalnızım Gökteki ayım yok,parlamıyor yıldızım Satırlar anlatamıyor ızdırabımı Gönlüme gömdüm hayalimdeki anımı İçimde bir volkan var çoştukça çoşuyor Yoldaş olmuş dertler peşimsıra koşuyor Hazanda vurgun yedim en derin yerinden Yakanlar yansın ateş tutsun ciğerinden Sönmeden yansın bu ateş mahşere kadar Hak huzurunda soracağım sorular var Helal etmem hakkımı serseler dünyayı Verselerde gökteki güneşi ve ayı Dönmem geriye koşuyorum adım adım Yüreğimi yakan ateşi unutmadım Canım yandıkça hal kalmadı dizlerimde Yüreğime akacak yaş yok gözlerimde Mekansızım yağmur yüklü bir buluttayım Yerde kuru bir ağaç, gökte yalnız ayım Yazmaz kalemler bu vurgunun hasarını Silip süpürdü bu günümü ve yarını Hazan vurgunu;dermanı yok bu alemde Dile gelmez ne kağıtta nede kalemde Cengiz Denek(SERDARI GÖNÜL)31.12.2010 |