YOK ARTIK//119
Buğulu bakışlarım öyle boş,ki
artık görmez oldu hiç birşeyi hissedemez oldu yüreğim tüm duygularım dipsiz kuyulara gömülmüş hiç çıkarılmayacak gibi kurumuş bir dala bastım mutluluğa uzanan yollarım hüzün ile kaplandı sen ümitlenme artık her telefon çaldığında koşma kapılara yorma kendini benim dediğin yıldız bak yok yerinde oda akıp gitmiş gökyüyünden kabul et yokluğumu daha önce sana mutluluk veren herşeye göğsünü geren sevdiğin yoookkk artık,,,,,,,,,,,,,,,,,,Y.S |
selam olsun kaleme..
hoş dizelerdi.