Afrika Yanıyor Afrika Kanıyor
/… çocuk!
yeri göğü yırtan bu çığlık; arap halklarının dirilişi bin yıllık bir suskunun uykudan uyanışı…yeri göğü yırtan bu çığlık hep bir ağızdan haykırıyor ezan sesi çan sesi karışık “haydi tut ellerimi insanlık…! haydi tut ellerimi insanlık...!”…/ Orda mısın…? arap dünyasında kıyametler kopuyor çocuk! kıyametler kopuyor… meydanlara… gürül gürül isyan akıyor çocuk! isyan akıyor… milyonlar ayakta özgürlük ateşi her yanı yakıyor çocuk! her yanı yakıyor… Orda mısın…? tunusta, mısırda, fasta, libyada, ummanda, cezayirde, yemende, iranda, ırakda, sudi arabistanda, ürdünde, suriyede, kuveytte, bahreynde yürekler özgürlük için, eşitlik için, devrim için, hak için, hukuk için, adalet için atıyor çocuk! atıyor… namlusu meçhul mermi sağanağı altında özgürlük uğruna, demokrasi uğruna fidan gibi genç kızlar… esmer delikanlılar beşer-onar ölüyor çocuk! beşer-onar ölüyor… . ve her ölüm… yepyeni bir diriliş…yepyeni bir başlangıç oluyor çocuk! başlangıç oluyor… susuz çöllerin kum taneleri yüzyıllardır tuttuğu suskunluk orucunu bozuyor ve efendi tiranların, sultanların gözlerine doluyor çocuk! gözlerine doluyor… Orda mısın…? uyanış… bendini yıkmış nehir gibi yanardağdan fışkıran lav gibi dikta rejimlerini bir bir yıkıyor çocuk! bir bir yıkıyor… . dirense de bazı kaçıklar dört bir yanda zulüm saltanatı çöküyor çocuk! sömürü saltanatı çöküyor… mısırda, tunusta kurtuluş gününe kavuştu halk despotizmden demokrasiye koşuyor çocuk! demokrasiye koşuyor… yıktı kul-köle efendilik düzenini yönetmek için kendi kendini meydanlarda zafer şarkıları…direniş şarkıları söyleyip coşuyor çocuk! coşuyor… Orda mısın…? efendisi iki parmağını şıklatınca kara postallar artık gıcırdamıyor halkın üzerine bomba yağdıran uçaklar uçmuyor eli kırbaçlı cellatlar çizmelerini çıkarmış ölüm makinaları suskun…paletler dönmüyor kendini Tanrı sanan diktatörlerin aklı bir türlü almıyor ceset yüzü gibi yüzleri balkonlarda bağırıp çağırıp… tehditler savurup…kızdıkça kızıyor çocuk! kızdıkça kızıyor… . ne uşakları yetiyor ne de göğüslerine iliştirdikleri teneke madalyalar yetiyor… kralları kraliçeleri kurtarmaya soyunuyor yaralarından…soyunuyor acı yüklü geçmişinden gül bahçesi oluyor ortadoğu ve afrika arap halkları meydanlarda…tarih yazıyor çocuk! tarih yazıyor… Orda mısın…? //…her yokuşun bir inişi var hiçbir şey eskisi gibi olmayacak çocuk! olmayacak… dünya eski devr-i daim düzeniyle dönmeyecek çocuk! dönmeyecek… iyi günler göreceğiz…güzel günler göreceğiz artık kötü günler geri gelmeyecek çocuk! geri gelmeyecek…// -güneş hep gülecek çocuk! güneş hep gülecek… zafer mazlum halklarındır aydınlık karanlığı hep yenecek çocuk! hep yenecek…- … .. . Orda mısın…? Şubat 2011 tahsin özmen |
Saygılarımla...