Bak yine akşam oldu
Tüm aydınlıklar karanlığa kötü boğuldu
Işıkları yandı da ıslak caddelerde
Karanlık sokaklar da aydınlandı
Hüznümse yine arttı

Kokoreç satan tombul amcayı
Karanfil satan teyzenin solgun yüzünü de gördüm
Soğuktan donmuştu elleri buruşuk
Kaldırımlarda yürüyen insanlar ,bir sağa ,bir sola
Koşturuyor şaşkın hızlı adımlarla
Anlayana aşk ola!

Ey, benim hüzün dolu akşamım
Ne oldu ki sana
Niye ki hemen de geldin
Ne olurdu sanki aydınlığımı,hemen karartmasaydın..
hep öylesine umutta kalsaydım,,
Çok mu gördün sen bir küçük mutluluğu bana...
Söylesene be can ne yaptım ki ben sana ....
Sen hiç yalnız kalmadın mı gökyüzünde,
senin de yıldızların ve ayın yok mu .......
Beraber çıkmaz mısınız sahneye...
söylesene be kara karanlık !!!!!!!!

İçimden yine bir şeylerim işte koptu....
bağırmak istiyorum,
Ağlamak çırpınmak istiyorum ...ama !!!!!
Ne ağlayabiliyorum,nede çırpınabiliyorum....

Karanlık sessizliği sever demiştim ......
Bir önceki şiirlerimde...
İşte ben sana bak saygıyla yaklaşıyorum,,
Ne olur erken git,
Benim için git
Aydınlat ne olur her bir yeri..
Uyanmayı çok istiyorum................