YA SENSİZLİK ÖLMEKSE
Ansızın çalıverdin gönül kapımı
Başlangıcı olmayan bir sonsuzluk gibiydin Uzayıp giden bir nehir bir çağlayan Topladım bütün saatleri güzelliğine Ve yürekten inandım sevildiğime Seni giyindim seni kuşandım Girdim gecelere Ve seninle uyandım sabahlara Senin gözlerinde durdurdum hayatı Adını her andığımda Derinden bir nefes çektim Utangaç duygularımla davet ettim özlemlerimi Düşündüm yüreğimin yüreğinde atışını Bin bir el oldun dokundun gecelerime Bin bir yürek oldun çarptın gecelerimde Bin bir sevda oldun göz pınarlarımda gizli Gün bir başka doğarmış meğerse Âşık olunca insana Yalnızlık bir başka sararmış Alır gidermiş düşler seni uzaklara Dağıtırmış hayallerini gecelere bolca Şimdi bütün günleri sana adıyorum Neşem sevincim sen Dalıp dalıp gitmelerim senin için Hükmüm geçer mi sanıyorsun Bundan sonra deli yüreğime Hele de gözlerime İmkânsız seni düşünmeden girmek geceye İmkânsız sensiz kavuşmak güne İmkânsız Seninle büyütmek varken her dakikayı Yaşanmış yaşanacak bütün saatleri Sana kurmak varken Umurumda mı sanıyorsun Umurumda mı? Acısını hissetmek kanayan yüreğimin Çözülmek dağılmak alevlerin içinde erircesine Umurumda mı? Bilsem ki hasretin an be an peşimde Bilsem ki zulmün elindeki hançer ensemde Bilsem ki kahırdır acıdır aşkın sofrasında paylaşılan Varsın hayat anlamını seninle yitirsin Varsın adını her anışta nefesim kesilsin Sen sevdanın en güzel türküsü Bilirsin neşter vurulmaz böyle yaraya Bilirsin sonsuzluğun penceresinden bakılır sevdaya Ya sensizlik ölmekse Yaşamaktan ağırsa Aşkı yüreğinde taşımak Ölümse ya sensizlik Ölümse |