Sahte geceler
Ağzında zeytin dalı, bir güvercin,
Vuruldu sapanında, yobazın. Kanında bir damla, beyaz güvercinin, Boğulu verdi umutlar. Güneşin aydınlık ışıkları, Sıvandı balçıkla onun ellerinde. Gün battı, Gece yağdı, gözlere. Ne varsa, çağdaşlığa ait, Gömüldü, özlemine o iblis karanlığın. Esir oldu Mehmet im, Zebanilerine, o dipsiz batağın. Gün gelir, dağılır bu kara bulutlar, Sevgisinde, bir çocuğun, koşulsuz, Bu sahte gecelerde, döllenir düşünce. Temellerinde aydınlığa özlemin, Fışkın verir fikirler. 10.02.2011 / Braunschweig Ahmet BÜYÜKYILMAZ |
yüreğinize kaleminize sağlık