AFFINIZA SIĞINIRIMİnsanız hepimiz sonuçta insan, Dilimizde kemik olmuyor dostlar, Bir anlık beziyor kişi canından, Ok sadak da bazen durmuyor dostlar. Yaşım kemâline ermiş vesselam, Şimdi kalkıp size nasıl anlatsam, Kırılası benim şu koca kafam, Dostunu düşmanı bilmiyor dostlar. Şunu pek anladım, şunu bildim ki; Kendini bilmeyen arif olmaz ki. Şimdi ne diyeyim lâkin gel gör ki; Atış hedefini bulmuyor dostlar. Sizin gibi hoşgörülü dostların, Tüyü olam serdikleri postların. İlim erbabıyla kimi hasların. Huzurunda heybem dolmuyor dostlar. Hüdâverdi der ki; şu hamlığımı, Bağışlayın dostlar bu kemliğimi, Affetmez iseniz, şol yemliğimi, Kapının önüne koyun be dostlar. |