Bazen İşte
Bazen, şimdi olduğu gibi başlıyorum yazmaya
Sen varken yazmazdım değilmi ? Söylerdim ama; mutluluğa şiir yazılmaz Şimdi yoksun Yazıyorum işte Ne günlerdi, Her anısı; Tekrar tekrar yaşanası Aşktan önce uzaklardan sevmeyi öğrenmişim Uzak dememe de bakma, birkaç adımındaydım, dönsen Söylerdim herkese Bilsinler diye Sevdiğimi… Korurdum uzaklardan, gözlerimle Herkes bilirdi de Sen görmezdin, belki Boşver şimdi öncesi uzun :) Oldu işte Güzeldi de Şimdi her gidişimde kadıköye Senin otobüsün geçer oldu Sanki sen yanımda kal diye; gecikirmiş eskiden :) Yalanmı, azmı beklerdik Keşke daha geç gelselermiş der oldum Ama olmadı böyle; Bazen İclal Aydın’da bulur oldum kendimi; “Sen bilmiyordun ben seni seviyordum Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu Geri dönüyordu çoğalarak Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum her şeyi” Bazen de Ahmet Kaya’da; “Şikayet etmem bu defa Dişimi sıkar giderim Uzarmı sandın acılar Belaya atlar giderim Kurşun gibi, mavzer gibi, dağ gibi patlar giderim…” Ama dur dur hep değil, rahat ol özgür kız ;) Dedim ya bazen işte Bi ben bilirim içimdekini Kimse anlamaz, Merak etme Çok mutluyum elaleme göre ! Gerçekten unutuldummu acaba? Yoksa kendinimi kandırıyor prenses? Neyse bak!!! En uzun şiirimiz yazıldı, Farkında olmadan, Senli benli, fazla fazla... Kerim AKBULUT |