Nokta'larken...
Tam konuşacaktım
Ağzım açık kaldı Merak etmeyin Hemen kapattım Meydan kalabalıktı O baştacı idi anlamlı süzüşleriyle Kavradığı kıvrak bilinciyle Başlatdı, yaygarayı Öteki ondan lider Hep kahramandı Ben sustukca, sıradaydım Hiç parmakla gösterilmedim Sayemde hep düzen bozuldu Hep geri git dediler Ben ileriyi gösterirken Hep bir arkadaki öne geçti Ağzımı açacak oldum Yargıladılar Yerinde dur Diyemedim Burası bana dar geniş düşlerim var Hayallerim yıkılmasın Sonra bir infilak gerçekleşti Ağzım açık kaldı Merak etmeyin Meydanlarda, boş Sonra yolculuk başladı Nerden bulduysam Yada kimden çaldıysam Bir kara kalemle Öttürdüm düdüğümü Küfretmiyecekmiş şair Daniskasının içine ettim Kahretmeyecekmiş şair Niyeyse Ben ettim Aşk şiirleriymiş şiiri şiir yapan Ben aşkı da, adam ettim Şimdi benim suçum ne Hadi bilin... Ben isyan diyorum Nokta’larken... |
yok canimm
gercekten mi
Cok güzeldi
Sair tek nokta koysa o bile bir siir olur demistim bir siirimde aklima düstü birden.
Yüregine saglik
Sevgilerimle