Bir sesle dönüp bakıyor odaya
“nereye”diyor cılız bir ses
Holde ağır aksak vede aksanı kırık bir dil
Boş gözleri duvara dayalı”ruhuna Fatiha”diyor
Dua okunuyor mırıldanarak
“sahi en son ne zaman hastalandın”
Beyaz gömleği değişmeyen
Anlamsız soru havada kalıyor

Önceki ev, nerdeydi hatırlamıyorum?
Sence de bu garip değil mi?
Yaşamadı sekiz aylıktı oysa
Suçlumuyum!
“Hayır” diyor başka ses “takdir ilahi”
Giyilmemiş patikler saf yün, alıyor bebeğinin ayak kokusunu
Sukut ediyor anne!
Her zamankinden daha fazla

Bir kendi kalmış odada
Gülümsüyor gülümseyen gözleri görünce
Yeniliyor sorusunu “suçlu muyum”?
Okşuyor başını sıcak bir el “hayır değilsin”
İnanmıyor…
Boğuluyor nefesi
“seni daha görmek istemiyorum”
Gözyaşı gözlerine doluşurken
Acele etsen iyi olur
Git hadi almasınlar yerini !
Bebeğini son kez okşayarak

Yalan söylüyor
Üzülme diyor üzülme
“iyiyim merak etme” sadece kafam karışık biliyorsun
“Bir bebeğim daha olsun”
“Tamam “diyor saçlarını okşayan ses
Ama ölüm/süz/geci olmasın!
Sonraki seferimizde
“Olmasın” diyor diğer yarısı
Gözlerinde yaşları gizleyerek



Jale KESKİN