ÜÇ KİŞİ
Yedi metrekareydi benim odam.
Bir penceresi vardı dünyaya açılan. Bazen yüreğim dar gelirdi odaya, Hasret doluydu duvarları Uzun gecelere şahit, Yalnızlığa gebeydi odam. Bir de ev arkadaşım vardı, Kadir’di adı Abdulkadir. Herkes mutluluğunu ve kederini Yalnız paylaşırdı Mutluluk artmaz, keder azalmazdı. Yani biz üç kişiydik Ben,Kadir ve Yalnızlık Yalnızlık ortak arkadaşımızdı..... |
Yalnız paylaşırdı
Mutluluk artmaz, keder azalmazdı.
Yani biz üç kişiydik
Ben,Kadir ve Yalnızlık
Yalnızlık ortak arkadaşımızdı
çok güzel bir konu...üç kişilik odada yalnızlıklarıyla yaşayan iki kişi. çok güzel.
tebrik ederim.