USTAM
Ustam yalnızlardasın bir sazın var bir sözün
Yalnızlık bir Allah’a bir de sana mı mahsus Kadehin gözyaşına esir kaldıkça yüzün Yalnızlık her kadehte dillendirilen husus Dertler katmer olunca mızrap teli inletir Sazda tel inledikçe dil nağmeyi dinletir Yüzü gülmez bülbülün nere getirsen getir Aşka âşık bir yürek, canan kalbinde mahpus Kader denilen çarkın dişlisi ters dönerse Karanlıktadır gönül aşkın mumu sönerse Ustam geri geliyor giden yürek, severse Gülüşüyle bitiyor, bitmez sanılan kâbus Âşıkların yüreği her an sevdaya açık Düşmüşsün kör kuyuya gücün yetiyorsa çık Âşık denilen garip zaten akıldan kaçık Bu aşka düşenlerde ne mantık var ne de us Coşari haddini bil, ustaya saygı takın Tereciye tereyi satmaya kalkma sakın Bilirsin her gecenin sabahı günden yakın Ustan sadece âşık, sen onu yaptın mebus 25.02.2011 / Samsun İbrahim COŞAR |
selam dua ile...