Doğdum Ölürken
Bir ayna var karşımda
Gözlerim kan revan Nefesimde ağlayan ucuz bir sigaranın dumanı, Yüzümde sabahtan kalma makyaj izleri.. Saçlarımın siyahı gönlümün matemi gibi Odamın kalabalığı kurulmuş gözlerime Tekil kalabalığımda çoğul hüzünler birikiyor.. Şubatın 25’i geliyor Doğarken de ağlıyordun Büyürken de ağla diyor hayat İnsan bir kere doğuyor ama öldükçe büyüyor.. Doğumuma saatler kala Yüzümde eskimiş ölüm izleri Ve ben isyanımla kavgalı Bir yeni ölüm eklemekteyim yaşıma.. Doğmak ne kalabalık bir şenlik Ölmek ne kadar da yalnızlık.. |