Yâr'im !
Kahve demini ala dursun
Tortulaşmış bakışlarımda, sen varsın Yâr’im ! Ne günlere geldik Sen aynı kaldın Aynı dal budak Aynı sinsi gülüş Aynı bakış Aynı... Hiç değişmedin, yâr’im ! Beceremedin kırk telde oynamayı Masumiyetin sarıp sarmaladıkca, yüreğimi Hep bize yandım Bize... Kararsız kaldım, Sensizliğin pençesinde, yalpaladı umutlarım Döndüm yüzümü satırlara Mısralara küstüm Çakıldı duvarlara çivi bakışlarım Bir adım ilerlemezken, zaman Bin asır geçti yâr’im ! Dondu hayalin Hep aynı boz bulanık Değişmeyen tavrın Birde, ben Yalnız kaldım Sana diyemedim Yâr’im |
başarılar dahim olsun