ALTIN KUMAŞAltın idim onca sarraf var iken Pul kıymeti bilmeyene satıldım Kumaşıma paha biçilmez iken Keten diye köşe bucak atıldım Bahar idim her mevsimde açarken Zemheriymiş dikeninde kaçarken Gönül sarayıma bir gül ararken Düşmüşüm gurbet herkes yabancı Dar gün ömrü kısa gelir geçermiş Emek sevgi çaba ile aşarmış Dost dediğin artık türküde kalmış Yokuş bitmez zirve yalan dolanmış Aşur bırak derim artık bu yolu Kapı kapı gezdin sanki ne oldu Yeniden doğsan da inişi yoktur Altın kumaş gitti ömür tükendi! 23.02.20011 |