Körpe
Anne,
Serin nefesinle; Al bu ateşi, Sevecen sözlerle sar Sar, anne Bu minik yavrucağı... Nasırlı ellerin Takılıyor ruhuma, Yaşanmışlıklar ağır ağır Zerk olmuş dokunuşa. Sür o merhamet, sabır kokan elleri Bırakma, Bırakma anne beni. Anne, Derdin ya küçüğüm Öyle ufaldım Özle ezildim ki Yüreğim tuz buz oldu. Al anne her bir zerreyi Kat anlayış, büyüklük teknesi yüreğine: Yoğur anne... Ben ki gözyaşlarınla büyüttüğün fidanım Bak şu sürgünlere, Senin küçük yavrunun körpe, Taze yaşanmışlıkları. Yoruldum anne, Yoğruldum, Pişmenin zamanı. Haydi bırak yanayım, Aş’kın ateşinde... (Şubat 2011 İstanbul) |