Aşk Çıplak..
Aşk Çıplak
Soyunuyor şatafatlı entarisini aşk Anadan üryan şimdi tüm duygular Açılan her parçadan bir yabancı bakıyor Sıradanlaşıyor sevgilinin mihr-i mah sureti Çıplak kalıyor AŞK Siliniyor taş duvarlar üzerinden gölgeler Gün doğuyor, gün batıyor, hayaller ölüyor Uzaklaşıyor kuş ötüşleri/ göç başlıyor Tek renge dönüşüyor onca renk cümbüşü? Yürekten gidiyor AŞK Sırıtıyor o canım gamzeli gülüşler Gözlerdeki yıldızlar bir bir sönüyor Can yakıyor cam kırığı anılar Ayazda kalmış gibi yürek Oysa temmuz hüküm sürüyor Nasılda üşüyor AŞK Yarım kalmış bir lokma özleminde yaşanmışlıklar Avutmuyor cepte unutulmuş son kırıntılar Aşktan geriye kalan her şey havai fişek misali Her bir parçası ayrı bir yere düşüyor/ sönüyor Un ufak dağılıyor AŞK Garip bir hüzün var gecede Gece asi bir direnişçi Ay bulutlarda seyr-ü sefa da Güneş ısrarcı doğmamak ta, muannit Kızıllığında kan var şafağın Sırtından vuruluyor AŞK İki gözün kıyısındayken kâinat Kanat çırpardı geceye ateş böcekleri Aydınlanırdı karanlıklar yarasalara inat Şimdi soğuk duvarlarda ölü kelebek fosilleri Yas tutuyor AŞK Hüzüngah makamında şimdi bütün şarkılar Leb de dil tutsak, terennüm edemiyor Söylenen her söz manidar/ Savunmalar öfkeli/aşkın sen hali Hani balçıkla sıvanmaz ya güneş İnadına susuyor AŞK Bir ömür harcanıyorken bir gülüşe Yürek hep en güvenli dalışlar da vurgun yiyor Neden bir nefeste bitmez ki sevdalar? Neden onca can çekişmeler? Nasılsa her aşkla yeniden ölüyor AŞK! Meral Adak |