Bu bilinmez muamma, bu bilinmez bir esrar,
Belemem ki nedendir sende sürgüne ısrar?
Hüküm kesinleşir de verilirse son karar,
Bil ki gidenler daha geri gelmiyor gülüm.

Zamansız koparıldı tomurcuklar dalından,
Hicran yaşları akar yanağının alından,
Demek ayrılık çıktı ikimizin falından,
Tuttuğumuz şarkılar artık çalmıyor gülüm.

Boşa koydum dolmuyor, dolu ise almıyor,
Gece gündüz düşündüm, hiçbir türlü olmuyor,
Gönderdiğin al güller hâlâ canlı solmuyor,
Hikmetini sırrını kimse bilmiyor gülüm?

Yakamozlar kıskanır göle düşünce resmin,
Heyecanım artıyor bir yerde duysam ismin,
Bilemem ki kim sarar bana yasaklı cismin?
Hafızama sığmıyor, aklım almıyor gülüm,

Rüyalarda görürüm iki yabancı gibi,
Seni giden bir yolcu beni de hancı gibi,
Vedalaşmak öyle zor, onulmaz sancı gibi,
Dilim git diyor ama gönlüm salmıyor gülüm.

Sorma artık Yoksul’u bırak kendi haline,
Madem hasret bıraktın onu mah cemaline,
Oysa razı olmuştum bu aşkın vebaline,
Anladım ki ay yüzlü sensiz olmuyor gülüm?

06.07.2009
Fikret CENGİZ (YOKSUL)