BENİ
Ey sevgili! Anlatamam bilmez misin ki dûçarım,
Dizelere sor söylesin, anlatır her satır beni. Endamına hayran oldum, cemaline giriftarım, Bırak aşkın deryasına ummanlara batır beni. Divane âşıklar gibi dolup dolup taşıyorum, Yokluğunla derbederim, sanma mutlu yaşıyorum, Kuştüyünden yorgan döşek diken oldu şaşıyorum, Ne olursun insaf eyle, dizlerinde yatır beni. Kaf dağının arkasında gül bahçemiz olacaktı, Gam ve keder yok olurken gönül huzur bulacaktı, Fal tutulan tüm şarkılar bizim için çalacaktı, Nağmelerin eşliğinde uzaklara götür beni. Didenden akan yaşları toplayıp sardım mendile, Katlandım cevri cefana razı oldum bile bile, Onulmaz bir derde düştüm derman aramam nafile, Varlığına hasret kaldım hayalin yaşatır beni. Fikret CENGİZ |