Kırmızılı kadın
Kırmızılı kadın
Hani severek okuduğun bir kitap vardı. Bana vermiştin okumam için Bir türlü kısmet olmadı okuyabilmek. Her elime alışta sen kokuyordu kitap. Parmak izlerini görüyordum satır aralarında. Beni takip et gel diyen, gel peşimden Oku diyorsun oku. Kimdi o kadın, Her şeyini bırakıp peşinden gelen. Sokağın başında seni özlemle bekleyen Kırmızılı kadın işte o ben. Alfabem; Bütün kitaplar bir yana, seni okumak Ömre bedel. 16.02.2011.Çarşamba Tuğrul Ahmet Pekel |