sonra
söylenecekler söylenmiş
yazılacakla yazılmıştı bize fazla bir şeyler bırakılmamıştı bir kovada yüzüyor bir saksıda nefes alıyor bir kibrit kutusunda yaşıyorduk kısacası ufalmıştık mide bulandıran gülüşler arasında yitik sevdalarda kan ağlayan yüreklerdeydik bitmişti yada biz bitirmek istiyorduk korkuyorduk ama kavga edemiyorduk kabuğumuza sinmiştik nedensizdi yaşamak nedensizleşmiş di sevmek birden heyecanlanıyor, gülümsüyorduk ama bundan da korkuyorduk fildişi kulede katliama hazırdık bir fişek çekimiydi ölüm saldırıyor,kırıyor,yıkıyorduk sonra ve sonra hüzünleniyorduk nefret ediyorduk kendimizden bir köşede ağlıyor ve ölümü bekliyorduk bir köpek gibi ölümü bekliyorduk insan gibi yaşamamıştık insan gibi ölemiyorduk |