Kesilse birer birer bu şehrin ışıkları,
Karanlığımı paylaşsa benimle insanlar.
Yaksam bu gece gönlümde ki bütün aşkları,
Ve unutsam her şeyi, hiç yaşamamış kadar.


İsyan olup bozsam korkunun sessizliğini,
Bir kez olsun dizlerimi kendim için dövsem.
Kor anıların içimde ki densizliğini,
Bir kez olsun umursamaz yanım ile görsem.


Geç kalsam bu gün ayrılığın randevusuna.
Uyandırmasa saatim kabusuna sabahın.
Sevdamı kazısam yar nefesi buğusuna.
Sözcüklerimi dilinde tüketmeden ahın.


Tan yeri gözlerine düşürmeden şafağı,
Arındırsam düşleri gecenin külfetinden.
Dünya denen mertebe cehennemden aşağı,
Caysam nefsi illetin yalancı cennetinden.

Ayrılığa nağmedir gıcırtılı kapılar,.
Gönül odalarına nereden kilit vursam
Sanma giden unutulur, dermansızdır yıllar,
Hangi köşeye çöküp, hangisine yas tutsam.