Kanlı Kar
Şehir
Kan ağlıyordu... Belki biraz Kar yağıyordu... Kitaplar Baş ucumda duruyordu... Ben Sayfalardan ruhuma bakıyordum... Aynalardan Seni görüyordum... Kalemlerimden mürekkep değil "Sen" akıyordun... Şehrin kanına bulanıp Sığındığın kar beyazlığıyla camıma her çarpışında Bir kere daha üşüyordum... Bir kere daha titriyordum... Tuhaftır ki, Bir kere daha eriyordum!.. Eriyip suya karışan yanlarımda Yeni yeni "sen" ler yüzüyordu... Seni Bardaklara doldurup içiyordum... Seni Şırıngalara doldurup Damarlarıma enjekte ediyordum... Yokluğunda Yokluk krizlerine giriyordum... Eroinimdin... Beni Kendine esir ediyordun... Bense yalnızca Altın vuruşunu bekliyordum... |
Kendine esir ediyordun...
Bense yalnızca
Altın vuruşunu bekliyordum...
güzel dizeler kutluyorum şairem.
Saygılarımla...