_Yalnızlığım Kanardı_Üstü kapalı dertleşirdik seninle Yakamozun mesture kollarının Sus-pus olmuş dillerinde Ardı dönük yüreklerimizin gıyabında Muğlak tinlerin, ıssız demlerinde. Hep bilmeni isterdim En âlâ sen okurdun gizlerimi Fakat hiç görmedin, akardı gözyaşlarım Karanlıktaydı yüzüm İç sesimle oynaşırken parmaklarım Titrerdi ivediden ellerim Ve kalemin ucunda telef olurdui sözcüklerim. Umulmadık zamanda dirilirdi ömrüm Cenub rüzgarları soyunurdu gözlerimde Yeniden gülümserdi mimiklerim Müjganların efsunlu nefesinin ellerinde Ziyadesiyle değer verilirken adem kimliğime. Ve zamanın dönek çemberinde Yalnızlığım kanardı içimde Korkardım gidişlerinden Korkardım, Tarih, tekerrürden ibarettir denilen söylemlerden Bir de üşürdü içim yüreğimin yetim hallerinden nasiplenen Fırsat düşkünü Al kırmızı gölgelerini, görebilme ihtimallerinden. 08-02-2011/ NÜS |