BOŞLUKKulağımı tırmalayan bu gürültü de ne? Acüze, zefiri, yaşamı parçalamakta. Gençliği manasız zindanlara hapsetmekte. Ötelerin sesini işittirememekte. Gürültü ki, geriye kalmaktadır sadece, Feryadıyla, toprağın hoyratça çiğnenişi. Adeta, şuursuzluk akıyor caddelerde... Ve gençlik hava boşluklarında tepinmekte... Hamiyet Yoncalık |
Düşünüp duruyorum çıkar mıyım oradan?
Sebebini sorsana gülerek “Ne için? De
Cevabı basit olur “Kurtulmaktır karadan.”
hayatımızın boşluklarını doldurmak için güzel bir uğraşı şiir. yanılıyor muyum. saygılar ve başarılar kardeşim.