Kal....
Kal...
Güneşin geceye zorla git demesi gibi kal... Kal, bir kelebeğin yaşamı isteği gibi... Öksüz bir çocuğun ölüme isyanı gibi kal... Yağmurun toprağın kokusuna hasreti için yağması gibi kal... Kal, ayrılığın kestiği buz zerresini ısıtma umuduyla kal... Her ölüşlerimde sana dirilmemi istemek gibi kal.. Kal ayrılığa inat bülbül ün göz yaşlarıyla ıslanmak isteyen gül arzusuyla kal.. Kal..Kal ki senin de kürek çekmenle yürüsün bu çürük sandal... |