Düşlerimden Vurulup Yıkıldım Sensizliğe/Sesin sesime değdiği günden beri Kalemsiz yazmıştım gönlüme aşk diye seni/ Bu gidiş yüreğime bıraktığın kâr mıydı? Yoksa açtığın yaraya sürdüğün efkâr mıydı? Yokluğun bin parçaya bölüyor içimde kederini İç çekişlerin figanında üşüyor tebessümler Elvedanın elleri dolaştıkça sûretimde Aşkın kefaretini ödetiyor gözlerimin hissesine... /Ateşe verdim tüm sözleri Yokluğunun lehçesi soluğumu parçalıyor/ Uçları yırtık kelimeler sus çöktürmüş dilime Ağlarsa sessizliğim ağıt olur yüreğine Gözleri kan çanağına döndü öksüz sevdamın Hasretinin acısı asıldıkça kirpiklerime Nefesime bulaştıkça sen diye hıçkırıklar K/ördüğüm mısralar düştü hecelerime.. /Dar geldi gönül sensiz bu sevdaya Kadranı kırıldı hicranlı saatlerin/ Kâinat tutuştu sanki ellerimde Güneşin gözlerinde ağladı gündüzlerim Geçtiğin sokaklarda yürüdüm Ezberledim sensiz kalan kaldırımları Hayaline sarılıp durdukça ellerim Üşüdü avuçlarımda kimsesizliğim ... /Dudağımda kor alev olup yandı adın Gittiğin yerden kanadım günlerce/ Yüreğime battıkça hasretinin dikeni Ellerimde sızladı özlemin gecelerce Kaç şafağı vurdum alnından Kaç uykuyu kurban ettim bensizliğe Düşlerimden vuruldum Yıkıldım yâr sensizliğe... 09,02,2011 Arzu Karadoğan |