İNSAN KALMAK
-Erdal Noyan’a-
Ateş boğar, deniz yakar, İnsan kalmak zor yüreğim. Şaşkın akıl dağa çıkar, İnsan kalmak zor yüreğim. Gün kavurur, gece yanar, Harf kıvılcım, hece yanar, Aşk ateşi nice yanar, İnsan kalmak zor yüreğim. Ümitlerim isli fener, Biri yansa bini söner, Cümle yârân yanar döner, İnsan kalmak zor yüreğim. Parmakların şerha şerha, Al gülleri, ver sabaha, Ne bir çığlık ne bir sayha, İnsan kalmak zor yüreğim. Üzerine yürür zaman, Yalvar yakar vermez aman. Devran çetin, nefis yaman, İnsan kalmak zor yüreğim. İlk hamlede şaşırdın ha! Kalkanını düşürdün ha! Yüzün sürüp var Allah’a İnsan kalmak zor yüreğim... Bestami YAZGAN |
insani değerleri yitirdiğimiz bu asırda ne güzel hasletleri dile getirmişsiniz
insan olmak
ve
insan kalmak
çok zor
hoş kimse kimliğine kişiliğine toz kondurmaz amma!
kutluyorum
saygılar