HER ŞEYDEN VAZGEÇTİM
Sormayın dostlarım sormayın niçin
Sarıdan vazgeçtim aldan vazgeçtim Yunusça bir hayat yaşamak için Vazgeçtim paradan maldan vazgeçtim Bana huzur vermez bu koca şehir Bir köy olsun şöyle ortası nehir Yeter ki yâr versin içerim zehir Şerbetten vazgeçtim baldan vazgeçtim Alayım elime ok ile yayı Dağlarda gezeyim yılın beş ayı Doğadan toplayıp içeyim çayı Kahveden, fincandan faldan vazgeçtim Birazcık deliyim birazcık kaba İnsan olmak için verdiğim çaba Yeter bana eski yırtık bir aba Vazgeçtim ibrişim şaldan vazgeçtim Konuşursam belki dostu üzerim Susarım bu yüzden ağzım büzerim Aşkın deryasına düştüm yüzerim Kürekten vazgeçtim saldan vazgeçtim Ağlamam olsa da gözyaşım pınar Bilirim ki Mevlâ kulunu sınar Ölürsem başıma dikin bir Çınar Meyvelerle yüklü daldan vazgeçtim . |